۱۳۹۰ اسفند ۹, سه‌شنبه




در بهمن ماه سال ۱۳۹۰، هچون ماه های پیشین، شاهد تداوم نقض حقوق بشر در ایران و به طور 
گسترده در حوزه‌ها و بخش‌های مختلف بوده‌ایم. نقض حقوق بشر در یک جامعه جدا از اینکه با رفتار 
طبقه‌ی حاکم و قوانین مصوب موجود رابطه‌ی مستقیم دارد، عموماً به برخی باورها و بینش‌های 
نادرست موجود که ریشه در فرهنگ و سنت آن جامعه دوانده‌اند؛ نیز مربوط می‌شود.

جزئیات این گزارش توسط نهاد آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران بر اساس برنامه ماهانه خود که بیش از 

23ماه از آغاز آن می‌گذرد منتشر گردید

۱۳۹۰ بهمن ۱۹, چهارشنبه


VVMIran
Vereinigung zur Verteidigung der Menschenrechte im Iran e.V.
Postfach 91 11 22
30431 Hannover
Tel.: +49 511 44 04 84
Fax: +49 511 26173 76
ماده 2 اعلامیه جهانی حقوق بشر
الف/ هر کس ميتواند بدون هيچگونه تمايز مخصوصا از حيث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقيده سياسي يا هر عقيده ديگر و همچنين مليت، وضع اجتماعي، ثروت، نسب يا هر موقعيت ديگر، از تمام حقوق و کليه آزاديهائي که در اعلاميه حاضر ذکر شده است بهره مند گردد.
ب/ بعلاوه هيچ تبعيضي به عمل نخواهد آمد که مبتني بر وضع سياسي، اداري و قضائي يا بين المللي کشور يا سرزميني باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه اين کشور مستقل، تحت قيمومت يا غيرخود مختار بوده يا حاکميت آن به شکلي محدود شده باشد.

ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر 
احدي را نميتوان تحت شکنجه يا مجازات يا رفتاري قرار داد که ظالمانه و يا برخلاف انسانيت و شئون بشري يا موهن باشد.

ماده 20  اعلامیه جهانی حقوق بشر
الف/ هر کس حق دارد آزادانه مجامع و جمعيتهاي مسالمت آميز تشکيل دهد.
ب/ هيچکس را نميتوان مجبور به شرکت در اجتماع کرد.

اقوام و مردم ایران حق دارند، بپرسند و اعتراض کنند

۱۳۹۰ بهمن ۱۸, سه‌شنبه


در زیر گزارش جلسه سخنرانی جلسه 4 فوریه در پالتاک کمیته ادیان جهت اطلاع و
انتشار در کانون و عموم ارسال میشود .
<http://www.bashariyat.de/20120204Adian/GozareshAdian0212.htm>


VVMIran
Vereinigung zur Verteidigung der Menschenrechte im Iran e.V.
Postfach 52 42
30052 Hannover
Tel.: +49 511 44 04 84
Fax: +49 511 26173 76

ایران امضا کننده منشورحقوق بشر و عهدنامه جهانی 

حقوق مدنی و سیاسی است

بند دوم از ماده ششم عهدنامه: حکم اعدام تنها در مورد جرم های بسیار خطیر(مانند جنایت علیه بشریت) و در شرایطی که جرم در تطابق با قوانین بین المللی باشد، قابل اعمال است.
بر مبنای ماده فوق: دولت ایران برای هر جرمی نمی تواند حکم اعدام صادر کند و فراتر از تعریف قوانین بین المللی عمل نماید و تمام این فاکتورها در حین صدور حکم باید در نظر گرفته شود.
  • ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
  • بند ۱ ماده ۶ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی: حق زندگی از حقوق ذاتی شخص انسان است. این حق باید بموجب قانون حمایت بشود. هیچ فردی را نمی‌توان خودسرانه از زندگی محروم کرد.
رشد بی سابقه خشونت های دولتی علیه مردم